Zdjęcia do filmu nakręcono w Hortobágy i Gyula (Węgry).
Béla Tarr i pisarz są dobrymi przyjaciółmi. Ekranizację "Szatańskiego tanga" planowali już w roku wydania książki, niemniej prace nad scenariuszem trwały aż 9 lat. Toteż film powstał dopiero w 1994 roku.
Scenariusz filmu oparty został na wydanej w 1985 roku powieści Laszló Krasznahorkaia pod tym samym tytułem. W stylu autora dostrzeżono wyraźne wpływy twórczości Marqueza i Kafki. Pisarz ceni również polską literaturę. Przyjaźni się z Tadeuszem Różewiczem, poznał Zbigniewa Herberta. Nie obca mu twórczość Miłosza i Gombrowicza.
"Szatańskie tango" zbudowane jest z dwunastu podstawowych epizodów, podzielonych na dwie sześcioelementowe części, ułożone według kolejności rosnącej i malejącej:
Część pierwsza
I. Wiadomość, że przychodzą
II. Zmartwychwstaniemy
III. Coś wiedzieć
IV. Dzieło pająka (1)
Banicja
V. Sieć rozerwana
VI. Dzieło pająka (2)
Diabelskie posiedzenie,
Szatańskie tango
Część druga
VI. Irmias wygłasza przemówienie
V. Perspektywa, kiedy z przodu
IV. Wniebowstąpienie, majaczenie w gorączce?
III. Perspektywa
II. Nie ma jak troski, nie ma jak praca
I. Koło się zamyka
Reżyser przewidział dwie przerwy w trakcie każdego seansu.
Średnia długość ujęć w filmie jest jedną z najdłuższych w historii kina, wynosi 145.7 sekundy. Jedno z długich ujęć kamery, tzw long take, trwa aż przez 10 minut i 14 sekund.
Okres zdjęciowy trwał od 4 lutego 1992 roku do 16 stycznia 1994 roku.